کد مطلب:280087 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:454
فتنه ها
(عن الملاحم و الفتن ص 129 و یوم الخلاص ص 577):
قال رسول الله (ص): یوشك ان تتداعی علیكم الأمم تداعی الأكلة علی قصعتها و انتم كثیر و لكنكم غثاء كغثاء السیل... و لینزعن الله من صدور عدوكم المهابة منكم و لیقذفن فی قلوبكم الوهن من حب الدنیا و كراهیة الموت.
رسول اكرم (ص) فرمود: انتظار می رود كه هجوم آورند بر شما امتهای دیگر مانند هجوم آوردن خورندگان گرسنه بر ظرف غذا. در حالی كه شما از لحاظ شماره و جمعیت بسیار ولی شما مانند كفهای سیل باشید و البته خدا مهابت شما را از سینه های دشمنانتان برمی كند و در دلهای شما سستی می افكند از محبتی كه بدنیا و ترسی كه از مرگ دارید.
(عن الملاحم و الفتن ص 30 و یوم الخلاص ص 578):
قال رسول الله (ص): اذا اقبلت فتنة من المشرق، و فتنة من المغرب، و التقوا، فبطن الأرض یومئذ خیر من ظهرها. فان لم تجدوا الا حجر عقرب فادخلوا فیه، فانه یكون شر طویل.
رسول اكرم (ص) فرمود: وقتی كه فتنه ای از مشرق و فتنه ای از مغرب روی آورد و بهم برخورد كنند پس شكم زمین در آنروز بهتر از پشت زمین باشد (مرگ بهتر از زندگی باشد) و اگر جائی بجز سوراخ عقرب نیافتید داخل آن شوید زیرا شر و بدی طولانی خواهد بود.
[ صفحه 574]
(منتخب الاثر ص 433 و یوم الخلاص ص 584):
قال رسول الله (ص): و الذی نفسی بیده، لیلین امتی قوم، اذا تكلموا قتلوهم و ان سكتوا استباحوهم. لیستأثرون بفیئهم، و لیطأن حرمتهم و لیسفكن دماءهم و لیملأن قلوبهم دغلا و رعبا فلا تراهم الا خائفین وجلین مرعوبین. عندها یجیی قوم من المشرق و قوم من المغرب یلون امی (و قد كان ذلك، فالمسلمون مملوكون للشرق و للغرب) فالویل لضعفاء امتی منهم، و الویل لهم من الله لا یرحمون صغیرا و لا یوقرون كبیرا، و لا یتجافون عن شیی، جثتهم جثث الادمیین، و قلوبهم قلوب الشیاطین.الحدیث.
رسول اكرم (ص) فرمود: قسم به آنكس كه جانم بدست قدرت او است. البته گروهی حاكم بر امت من می شوند كه چون امتم سخن گویند آنانرا بكشند و اگر خاموش مانند خونشان را مباح دانند فئی و بیت المال آنان را تصرف می كنند و حرمت ایشان را پایمال سازند و خونهای آنان را بریزند و قلبهایشان را لبریز از ترس كنند و همه ترسان و مرعوب می بینی. در این هنگام گروهی از مشرق و گروهی از مغرب آیند و زمام امور امتم را بدست گیرند پس وای بحال ضعیفان امتم از آنها و وای بر آنها ستمگران از خدا كه ترحمی بر خردسالان و احترامی بر سالخوردگان نكنند و از هیچ چیزی صرف نظر ننماید بدنهای آنها بدنهای آدمیان است و قلبهایشان قلبهای شیاطین. حدیث ادامه دارد.
(عن الملاحم و الفتن ص 108 و یوم الخلاص ص 588):
قال رسول الله (ص): یستخدم المشركون المسلمین و یبیعونهم فی الأمصار و لا یتحاشی لذلك بر و لا فاجر... (و نحن هكذا مباعون، و عملاء مأجورون) و لا یزال ذلك البلاء علی اهل ذلك الزمان حتی اذا یئسوا و قنطوا و أساؤوا الظن الا یفرج عنهم اذ بعث الله رجلا من اطایب عترتی و ابرار ذریتی، عدلا مباركا زكیا، لا یغادر مثقال ذرة، یغرالله به الدین و القران و الاسلام و اهله، و یذل به الشرك و اهله، یكون من الله علی حذو (ای لا یخالف امره بل یعمل باحكام) لا یغتر بقرابة، و لا یضع حجرا علی حجر، و لا یقرع احدا فی ولایته بسوط الا فی حد یمحو الله به البدع كلها، و یمیت الفتن كلها. یفتح الله به باب حق و یغلق به باب كل باطل یرد به
[ صفحه 575]
سبیی المسلمین حیث كانوا.
رسول اكرم (ص) فرمود: مشركین مسلمانان را بخدمت خود گیرند و آنرا در شهرها به خرید و فروش می گذارند و پروا از نیكوكار و بدكار ندارند و همیشه این بلاء بر مردم آن زمان مسلط است تا چون نومید و مأیوس شوند و بدگمان گردند كه چرا بلاء از آنان برطرف نمی شود خداوند مردی از پاكیزگان عترت من ونیكان ذریه من را كه عادل و با بركت و پاكیزه باشد برمی انگیزد مثقال ذره ای فروگذار نكند خدا دین و قرآن كریم و اسلام و مسلمانان را بوسیله او عزیز و شرك و مشركین را با دست او ذلیل سازد. او مخالفت امر خدا نفرماید بلكه عمل به احكامش می كند به خویشاوندی مغرور نگردد و سنگی بر روی سنگی ننهد و در حكومت او تازیانه ای بنا حق بر كسی نزند مگر در حد الهی خدا بوسیله او بدعتها را محو سازد و فتنه ها را می میراند خدا با دست او در حق را می گشاید و در باطل را می بندد و اسیران مسلمین را در هر كجا باشند برمی گرداند.
(منتخب الاثر ص 442 و یوم الخلاص ص 589):
قال رسول الله (ص): سیكون بعدی فتن، منها فتنة الأجلاء، یكون فیها هرب و ضرب، ثم من بعدها فتن اشد منها، ثم فتنة كلما قیل انقطعت تمادت حتی لا یبقی بیت الا دخلته و سلم الا صكته حتی یخرج رجل من عترتی، الفتنة الرابعة ثمانیة عشر عاما.
رسول اكرم (ص) فرمود: بزودی پس از من فتنه ها باشد از آن جمله است فتنه بیرون كردن از وطن كه در آن فتنه فرار و زدن باشد سپس بعد از آن فتنه هایی باشد سخت تر از آن پس از آن فتنه هر چقدر گویند فتنه قطع شد امتداد پیدا كند تا آنجا كه هیچ خانه ای باقی نماند جز آنكه فتنه داخل آن گردد و هیچ سلامتی باقی نباشد جز آنكه آنرا می شكند تا آنكه مردی از عترت من خروج كند. و فتنه چهارم هجده سال طول كشد.
(عن الزام الناصب ص 602 و یوم الخلاص ص 602):
قال امیرالمؤمنین (ع): سیحیط بالزوراء - بغداد - علج من بنی قنطوراء، باشرار قد سلبت الرحمة من قلوبهم، فیذبحون الأبناء و یستحلون النساء... ویل للزوراء من بنی قنطورا، لكأنی اشاهد دماء الفرج بدماء اصحاب السروج؟ و تحرق نارهم
[ صفحه 576]
الشام فواها لحلب من حصارهم... و یهدمون حصون الشامات و لا یبقی الا دمشق و نواحیها، و تراق الدماء بمشارفها و اعالیها... ثم یدخلون بعلبك بالامان، و تحل البلایا فی انحاء لبنان. فكم من قتیل فی الفقر، و كم من اسیر ذلیل بجانب النهر!!! فهناك تسمع الأعوال و تصحب الأهوال... فاذا اتاهم الحین الأوجر، و ثب علیهم العدو الأقطر، و هو رابع العلوج المنقر... فیسوقهم سوق الهجان و ینكص شیاطینهم فی ارض كنعان - فلسطین و یقتل جیوشهم العصف و یحل بجمعهم التلف.
امیرالمؤمنین (ع) فرمود: بزودی كافری از بنی قنطورا بوسیله اشراری كه ترحم از قلبهایشان سلب شده زورا- بغداد - را احاطه می كند كه فرزندان را ذبح می كنند و به زنان تجاوز می نماید... وای بر بغداد از بنی قنطورا گوئی می بینم خونهای فرجها بعوض خونهای زین سواران و آتش آنها شام را می سوزاند وای بر حلب از محاصره آنها و قلعه های شامات را ویران كنند و شهری باقی نماند بجز دمشق و نواحی آن و خونها در قسمت های بالای آن ریخته شود. سپس داخل بعلبك شوند با امان دادن (به مردم) و انواع بلا و گرفتاری به اطراف لبنان رسد ای بسا كشته كه در بیابان خشك افتاده و چه بسا اسیر ذلیلی كه در طرف نهر باشد در آنجا فریادها شنیده شود و ترسها همراه باشد. و چون جوان نیزه زن مخوف به آنها رسد، دشمن خشمگین جفاكار بر آنها حمله كند و او چهارمین كافر است و آنان را مانند چارپایان پای بسته حركت می دهند شیطان های خود را به زمین كنعان - فلسطین - برگردانند و سپاهیان آنها را مانند گردباد می كشند و تلف و نابودی به آنها حمله ور شود.
(یوم الخلاص ص 604):
روی عن الصادق (ع): كیف حال الأشخاص الذین یباشرون الكفار، و یتود دونهم و یجالسونهم و یتكلمون بلغاتهم و یكثرون سوادهم و یكونون سببا لازدیاد شوكتهم!!! ثم قال: ومن اظلم ممن منع مساجد الله ان یذكر فیها اسمه و سعی فی خرابها (بقره: 114).
از حضرت امام صادق (ع) روایت شده فرمود: چگونه خواهد بود حال اشخاصی كه با كافران معاشرت و آنها را دوست بدارند و با آنها همنشینی كنند و به لغت و زبان آنها سخن گویند و به جمعیت آنها فزونی بخشند و سبب زیاد شدن شوكت و جلال
[ صفحه 577]
آنها گردند!!! سپس این آیه شریفه را تلاوت فرمود: «و چه كسی ظالمتر باشد از آنكس مانع ذكر خدا در مساجد شود و تلاش در ویرانی آنها كند».
(اخرجه الحاكم فی مستدركه و عقدالدرر ص 253):
عن معاذ بن جبل (رض) قال: قال رسول الله (ص): عمران بیت المقدس خراب یثرب و خراب یثرب خرج الملحمة و خروج الملحمة فتح القسطنطینیة، و فتح القسطنطینیه خروج الدجال ثم ضرب یده علی فخذه الذی حذاه او منكبه، ثم قال: ان هذا الحق، كما انك هاهنا او كما انك قاعد یعنی معاذا.
بنقل از معاذبن جبل گفت: حضرت رسول اكرم (ص) فرمود: آبادی بیت المقدس ویرانی مدینه است و ویرانی مدینه خروج و بیرون آمدن جنگ بزرگ است و خروج جنگ بزرگ گشوده شدن قسطنطینیه و گشوده شدن آن خروج دجال است سپس دست مبارك را به زانوی كسی كه در كنارش بود یا بر شانه او زد آنگاه فرمود: این موضوع حق است همچنانكه تو در اینجا هستی یا همچنانكه نشسته ای كه مخاطب معاذ بود.
(اخرجه نعیم بن حماد فی الفتن و عقدالدرر ص 334):
عن عبدالله ابن عمرو، قال: لیأتین علی الناس زمان یتمنی فیه المؤمن لو انه فی فلك مشحون هو و اهله، یموج فی البحر من شدة ما فی الارض من البلاء.
عبدالله بن عمرو گفت: البته زمانی به مردم فرا می رسد كه مؤمن در آن آرزو می كند كه ای كاش او و كسانش در كشتی می نشستند و تسلیم امواج دریا شود بترس بلای شدید و سختی كه در خشكی وجود دارد.
(عقدالدرر ص 336):
عن ابی هریرة قال: قال رسول الله (ص): و الذی نفسی بیده لا تذهب الدنیا حتی یمر الرجل علی القبر فیتمرع علیه و یقول: یا لیتنی كنت مكان صاحب هذا القبر و لیس به الدین، الا البلاء.
ابوهریره گوید: رسول خدا (ص) فرمود: قسم به آنكس كه جانم بدست قدرت او است دنیا نمی رود تا آنكه مرد بر قبر می گذرد و خود را بخاك قبر بمالد و گوید: ای كاش من بجای صاحب این قبر می بودم و جز بلاء چیزی او را به این كار وادار نكند.
[ صفحه 578]
(اخرجه الحاكم فی مستدركه و عقدالدرر ص 338):
عن حذیقة بن الیمان (رض) قال: قال رسول الله (ص): یدرس الاسلام كما یدرس و شی الثوب حتی لا یدری ما صیام و لا صدقة و لا نسك و یسری علی كتاب الله فی لیلة فلا یبقی فی الارض منه آیة و تبقی طوائف من الناس، الشیخ الكبیر و العجوز الكبیرة یقولون ادركنا آباءنا علی هذه الكلمة: لا اله الا الله فنحن نقولها قال صلة بن زفر لحذیفة: فما تغنی عنهم لا اله الا الله و هم لا یدرون ما صیام و لا صدقة و لا نسك؟ فاعرض عنه حذیفة فرددها علیه ثلاثا كل ذلك یعرض عنه حذیفة ثم اقبل علیه فی الثالثة فقال: یا صلة، تبخیهم من النار، تنجیهم من النار.
بنقل از حذیفة بن الیمان (رض) گفت: حضرت رسول اكرم (ص) فرمود: اسلام كهنه می شود مانند كهنه شدن مانند كهنه شدن پارچه تا آنجا كه دانسته نشود روزه و صدقه و عبادت ها چیست و در یك شب قرآن كریم (كوچك شمره شود) و در زمین آیه ای از آن باقی نماند و طائفه هایی از مردم: پیرمردان و پیرزنان گویند: ما پدران ما را دیده ایم كه كلمة «لا اله الا الله» می گفتند و ما نیز آنرا می گوئیم. صلة بن زفر به حذیفه گفت: پس لااله الا الله آنها را بی نیاز نمی كند در حالی كه ندانند روزه و صدقه و عبادتها چیست؟ حذیفه از صله اعراض كرد صله گفتار خود را تكرار نمود و حذیفه اعراض ورزید تا سه بار در بار سوم حذیفه (رض) فرمود: ای صله آنها را از آتش نجات می دهد. آنها را از آتش نجات می دهد.
(بحار ج 52 ص 191):
قال رسول الله (ص): سیأتی زمان علی امتی لا یبقی من القران الا رسمه، و لا من الاسلام الا اسمه، یسمون به و هم ابعد الناس منه، مساجدهم عامرة، و هی خراب من الهدی فقهاء ذلك الزمان شر فقهاء تحت ظل السماء، منهم خرجت الفتنة و الیهم تعود.
رسول اكرم (ص) فرمود: زمانی بر امتم رخ دهد كه از قرآن كریم تنها رسم خط آن. و از اسلام فقط اسم آن باقی ماند كه از آن تنها نام ببرند و مسلمانان دورترین مردم از اسلام باشند مسجدهایشان بظاهر آباد و معمور دلی از هدایت و حقیقت ویران باشد فقیهان آن زمان بدترین فقیهان در زیر آسمان باشند كه فتنه از آنها خارج شود و بسوی آنها برگردد.
[ صفحه 579]
قال رسول الله (ص): یوشك ان تتداعی علیكم الأمم تداعی الأكلة علی قصعتها و انتم كثیر و لكنكم غثاء كغثاء السیل... و لینزعن الله من صدور عدوكم المهابة منكم و لیقذفن فی قلوبكم الوهن من حب الدنیا و كراهیة الموت.
رسول اكرم (ص) فرمود: انتظار می رود كه هجوم آورند بر شما امتهای دیگر مانند هجوم آوردن خورندگان گرسنه بر ظرف غذا. در حالی كه شما از لحاظ شماره و جمعیت بسیار ولی شما مانند كفهای سیل باشید و البته خدا مهابت شما را از سینه های دشمنانتان برمی كند و در دلهای شما سستی می افكند از محبتی كه بدنیا و ترسی كه از مرگ دارید.
(عن الملاحم و الفتن ص 30 و یوم الخلاص ص 578):
قال رسول الله (ص): اذا اقبلت فتنة من المشرق، و فتنة من المغرب، و التقوا، فبطن الأرض یومئذ خیر من ظهرها. فان لم تجدوا الا حجر عقرب فادخلوا فیه، فانه یكون شر طویل.
رسول اكرم (ص) فرمود: وقتی كه فتنه ای از مشرق و فتنه ای از مغرب روی آورد و بهم برخورد كنند پس شكم زمین در آنروز بهتر از پشت زمین باشد (مرگ بهتر از زندگی باشد) و اگر جائی بجز سوراخ عقرب نیافتید داخل آن شوید زیرا شر و بدی طولانی خواهد بود.
[ صفحه 574]
(منتخب الاثر ص 433 و یوم الخلاص ص 584):
قال رسول الله (ص): و الذی نفسی بیده، لیلین امتی قوم، اذا تكلموا قتلوهم و ان سكتوا استباحوهم. لیستأثرون بفیئهم، و لیطأن حرمتهم و لیسفكن دماءهم و لیملأن قلوبهم دغلا و رعبا فلا تراهم الا خائفین وجلین مرعوبین. عندها یجیی قوم من المشرق و قوم من المغرب یلون امی (و قد كان ذلك، فالمسلمون مملوكون للشرق و للغرب) فالویل لضعفاء امتی منهم، و الویل لهم من الله لا یرحمون صغیرا و لا یوقرون كبیرا، و لا یتجافون عن شیی، جثتهم جثث الادمیین، و قلوبهم قلوب الشیاطین.الحدیث.
رسول اكرم (ص) فرمود: قسم به آنكس كه جانم بدست قدرت او است. البته گروهی حاكم بر امت من می شوند كه چون امتم سخن گویند آنانرا بكشند و اگر خاموش مانند خونشان را مباح دانند فئی و بیت المال آنان را تصرف می كنند و حرمت ایشان را پایمال سازند و خونهای آنان را بریزند و قلبهایشان را لبریز از ترس كنند و همه ترسان و مرعوب می بینی. در این هنگام گروهی از مشرق و گروهی از مغرب آیند و زمام امور امتم را بدست گیرند پس وای بحال ضعیفان امتم از آنها و وای بر آنها ستمگران از خدا كه ترحمی بر خردسالان و احترامی بر سالخوردگان نكنند و از هیچ چیزی صرف نظر ننماید بدنهای آنها بدنهای آدمیان است و قلبهایشان قلبهای شیاطین. حدیث ادامه دارد.
(عن الملاحم و الفتن ص 108 و یوم الخلاص ص 588):
قال رسول الله (ص): یستخدم المشركون المسلمین و یبیعونهم فی الأمصار و لا یتحاشی لذلك بر و لا فاجر... (و نحن هكذا مباعون، و عملاء مأجورون) و لا یزال ذلك البلاء علی اهل ذلك الزمان حتی اذا یئسوا و قنطوا و أساؤوا الظن الا یفرج عنهم اذ بعث الله رجلا من اطایب عترتی و ابرار ذریتی، عدلا مباركا زكیا، لا یغادر مثقال ذرة، یغرالله به الدین و القران و الاسلام و اهله، و یذل به الشرك و اهله، یكون من الله علی حذو (ای لا یخالف امره بل یعمل باحكام) لا یغتر بقرابة، و لا یضع حجرا علی حجر، و لا یقرع احدا فی ولایته بسوط الا فی حد یمحو الله به البدع كلها، و یمیت الفتن كلها. یفتح الله به باب حق و یغلق به باب كل باطل یرد به
[ صفحه 575]
سبیی المسلمین حیث كانوا.
رسول اكرم (ص) فرمود: مشركین مسلمانان را بخدمت خود گیرند و آنرا در شهرها به خرید و فروش می گذارند و پروا از نیكوكار و بدكار ندارند و همیشه این بلاء بر مردم آن زمان مسلط است تا چون نومید و مأیوس شوند و بدگمان گردند كه چرا بلاء از آنان برطرف نمی شود خداوند مردی از پاكیزگان عترت من ونیكان ذریه من را كه عادل و با بركت و پاكیزه باشد برمی انگیزد مثقال ذره ای فروگذار نكند خدا دین و قرآن كریم و اسلام و مسلمانان را بوسیله او عزیز و شرك و مشركین را با دست او ذلیل سازد. او مخالفت امر خدا نفرماید بلكه عمل به احكامش می كند به خویشاوندی مغرور نگردد و سنگی بر روی سنگی ننهد و در حكومت او تازیانه ای بنا حق بر كسی نزند مگر در حد الهی خدا بوسیله او بدعتها را محو سازد و فتنه ها را می میراند خدا با دست او در حق را می گشاید و در باطل را می بندد و اسیران مسلمین را در هر كجا باشند برمی گرداند.
(منتخب الاثر ص 442 و یوم الخلاص ص 589):
قال رسول الله (ص): سیكون بعدی فتن، منها فتنة الأجلاء، یكون فیها هرب و ضرب، ثم من بعدها فتن اشد منها، ثم فتنة كلما قیل انقطعت تمادت حتی لا یبقی بیت الا دخلته و سلم الا صكته حتی یخرج رجل من عترتی، الفتنة الرابعة ثمانیة عشر عاما.
رسول اكرم (ص) فرمود: بزودی پس از من فتنه ها باشد از آن جمله است فتنه بیرون كردن از وطن كه در آن فتنه فرار و زدن باشد سپس بعد از آن فتنه هایی باشد سخت تر از آن پس از آن فتنه هر چقدر گویند فتنه قطع شد امتداد پیدا كند تا آنجا كه هیچ خانه ای باقی نماند جز آنكه فتنه داخل آن گردد و هیچ سلامتی باقی نباشد جز آنكه آنرا می شكند تا آنكه مردی از عترت من خروج كند. و فتنه چهارم هجده سال طول كشد.
(عن الزام الناصب ص 602 و یوم الخلاص ص 602):
قال امیرالمؤمنین (ع): سیحیط بالزوراء - بغداد - علج من بنی قنطوراء، باشرار قد سلبت الرحمة من قلوبهم، فیذبحون الأبناء و یستحلون النساء... ویل للزوراء من بنی قنطورا، لكأنی اشاهد دماء الفرج بدماء اصحاب السروج؟ و تحرق نارهم
[ صفحه 576]
الشام فواها لحلب من حصارهم... و یهدمون حصون الشامات و لا یبقی الا دمشق و نواحیها، و تراق الدماء بمشارفها و اعالیها... ثم یدخلون بعلبك بالامان، و تحل البلایا فی انحاء لبنان. فكم من قتیل فی الفقر، و كم من اسیر ذلیل بجانب النهر!!! فهناك تسمع الأعوال و تصحب الأهوال... فاذا اتاهم الحین الأوجر، و ثب علیهم العدو الأقطر، و هو رابع العلوج المنقر... فیسوقهم سوق الهجان و ینكص شیاطینهم فی ارض كنعان - فلسطین و یقتل جیوشهم العصف و یحل بجمعهم التلف.
امیرالمؤمنین (ع) فرمود: بزودی كافری از بنی قنطورا بوسیله اشراری كه ترحم از قلبهایشان سلب شده زورا- بغداد - را احاطه می كند كه فرزندان را ذبح می كنند و به زنان تجاوز می نماید... وای بر بغداد از بنی قنطورا گوئی می بینم خونهای فرجها بعوض خونهای زین سواران و آتش آنها شام را می سوزاند وای بر حلب از محاصره آنها و قلعه های شامات را ویران كنند و شهری باقی نماند بجز دمشق و نواحی آن و خونها در قسمت های بالای آن ریخته شود. سپس داخل بعلبك شوند با امان دادن (به مردم) و انواع بلا و گرفتاری به اطراف لبنان رسد ای بسا كشته كه در بیابان خشك افتاده و چه بسا اسیر ذلیلی كه در طرف نهر باشد در آنجا فریادها شنیده شود و ترسها همراه باشد. و چون جوان نیزه زن مخوف به آنها رسد، دشمن خشمگین جفاكار بر آنها حمله كند و او چهارمین كافر است و آنان را مانند چارپایان پای بسته حركت می دهند شیطان های خود را به زمین كنعان - فلسطین - برگردانند و سپاهیان آنها را مانند گردباد می كشند و تلف و نابودی به آنها حمله ور شود.
(یوم الخلاص ص 604):
روی عن الصادق (ع): كیف حال الأشخاص الذین یباشرون الكفار، و یتود دونهم و یجالسونهم و یتكلمون بلغاتهم و یكثرون سوادهم و یكونون سببا لازدیاد شوكتهم!!! ثم قال: ومن اظلم ممن منع مساجد الله ان یذكر فیها اسمه و سعی فی خرابها (بقره: 114).
از حضرت امام صادق (ع) روایت شده فرمود: چگونه خواهد بود حال اشخاصی كه با كافران معاشرت و آنها را دوست بدارند و با آنها همنشینی كنند و به لغت و زبان آنها سخن گویند و به جمعیت آنها فزونی بخشند و سبب زیاد شدن شوكت و جلال
[ صفحه 577]
آنها گردند!!! سپس این آیه شریفه را تلاوت فرمود: «و چه كسی ظالمتر باشد از آنكس مانع ذكر خدا در مساجد شود و تلاش در ویرانی آنها كند».
(اخرجه الحاكم فی مستدركه و عقدالدرر ص 253):
عن معاذ بن جبل (رض) قال: قال رسول الله (ص): عمران بیت المقدس خراب یثرب و خراب یثرب خرج الملحمة و خروج الملحمة فتح القسطنطینیة، و فتح القسطنطینیه خروج الدجال ثم ضرب یده علی فخذه الذی حذاه او منكبه، ثم قال: ان هذا الحق، كما انك هاهنا او كما انك قاعد یعنی معاذا.
بنقل از معاذبن جبل گفت: حضرت رسول اكرم (ص) فرمود: آبادی بیت المقدس ویرانی مدینه است و ویرانی مدینه خروج و بیرون آمدن جنگ بزرگ است و خروج جنگ بزرگ گشوده شدن قسطنطینیه و گشوده شدن آن خروج دجال است سپس دست مبارك را به زانوی كسی كه در كنارش بود یا بر شانه او زد آنگاه فرمود: این موضوع حق است همچنانكه تو در اینجا هستی یا همچنانكه نشسته ای كه مخاطب معاذ بود.
(اخرجه نعیم بن حماد فی الفتن و عقدالدرر ص 334):
عن عبدالله ابن عمرو، قال: لیأتین علی الناس زمان یتمنی فیه المؤمن لو انه فی فلك مشحون هو و اهله، یموج فی البحر من شدة ما فی الارض من البلاء.
عبدالله بن عمرو گفت: البته زمانی به مردم فرا می رسد كه مؤمن در آن آرزو می كند كه ای كاش او و كسانش در كشتی می نشستند و تسلیم امواج دریا شود بترس بلای شدید و سختی كه در خشكی وجود دارد.
(عقدالدرر ص 336):
عن ابی هریرة قال: قال رسول الله (ص): و الذی نفسی بیده لا تذهب الدنیا حتی یمر الرجل علی القبر فیتمرع علیه و یقول: یا لیتنی كنت مكان صاحب هذا القبر و لیس به الدین، الا البلاء.
ابوهریره گوید: رسول خدا (ص) فرمود: قسم به آنكس كه جانم بدست قدرت او است دنیا نمی رود تا آنكه مرد بر قبر می گذرد و خود را بخاك قبر بمالد و گوید: ای كاش من بجای صاحب این قبر می بودم و جز بلاء چیزی او را به این كار وادار نكند.
[ صفحه 578]
(اخرجه الحاكم فی مستدركه و عقدالدرر ص 338):
عن حذیقة بن الیمان (رض) قال: قال رسول الله (ص): یدرس الاسلام كما یدرس و شی الثوب حتی لا یدری ما صیام و لا صدقة و لا نسك و یسری علی كتاب الله فی لیلة فلا یبقی فی الارض منه آیة و تبقی طوائف من الناس، الشیخ الكبیر و العجوز الكبیرة یقولون ادركنا آباءنا علی هذه الكلمة: لا اله الا الله فنحن نقولها قال صلة بن زفر لحذیفة: فما تغنی عنهم لا اله الا الله و هم لا یدرون ما صیام و لا صدقة و لا نسك؟ فاعرض عنه حذیفة فرددها علیه ثلاثا كل ذلك یعرض عنه حذیفة ثم اقبل علیه فی الثالثة فقال: یا صلة، تبخیهم من النار، تنجیهم من النار.
بنقل از حذیفة بن الیمان (رض) گفت: حضرت رسول اكرم (ص) فرمود: اسلام كهنه می شود مانند كهنه شدن مانند كهنه شدن پارچه تا آنجا كه دانسته نشود روزه و صدقه و عبادت ها چیست و در یك شب قرآن كریم (كوچك شمره شود) و در زمین آیه ای از آن باقی نماند و طائفه هایی از مردم: پیرمردان و پیرزنان گویند: ما پدران ما را دیده ایم كه كلمة «لا اله الا الله» می گفتند و ما نیز آنرا می گوئیم. صلة بن زفر به حذیفه گفت: پس لااله الا الله آنها را بی نیاز نمی كند در حالی كه ندانند روزه و صدقه و عبادتها چیست؟ حذیفه از صله اعراض كرد صله گفتار خود را تكرار نمود و حذیفه اعراض ورزید تا سه بار در بار سوم حذیفه (رض) فرمود: ای صله آنها را از آتش نجات می دهد. آنها را از آتش نجات می دهد.
(بحار ج 52 ص 191):
قال رسول الله (ص): سیأتی زمان علی امتی لا یبقی من القران الا رسمه، و لا من الاسلام الا اسمه، یسمون به و هم ابعد الناس منه، مساجدهم عامرة، و هی خراب من الهدی فقهاء ذلك الزمان شر فقهاء تحت ظل السماء، منهم خرجت الفتنة و الیهم تعود.
رسول اكرم (ص) فرمود: زمانی بر امتم رخ دهد كه از قرآن كریم تنها رسم خط آن. و از اسلام فقط اسم آن باقی ماند كه از آن تنها نام ببرند و مسلمانان دورترین مردم از اسلام باشند مسجدهایشان بظاهر آباد و معمور دلی از هدایت و حقیقت ویران باشد فقیهان آن زمان بدترین فقیهان در زیر آسمان باشند كه فتنه از آنها خارج شود و بسوی آنها برگردد.
[ صفحه 579]